"(...) In ‘plug ’n play’ gaat hij met zijn laptop de confrontatie aan met de instrumenten van sjow en zoekt hierbij naar een hybride klankwereld, waarin de grenzen tussen akoestische geluiden en elektronica vervagen. de titel van het werk verwijst naar het gebruik van de laptop computer: Je sluit de computer aan en je kan beginnen spelen met het geluid dat je bin- nen krijgt. in dit geval is dat de live uitgevoerde muziek die via een reeks microfoons opgenomen wordt. de computer kan dus elk moment samplen en het opgenomen geluid, al dan niet getransformeerd, opnieuw de zaal insturen. stefan prins gebruikt hiervoor een zeer intuïtieve interface, wat de interactie dan weer een improvisatorisch karakter geeft. het zoeken naar hybride klanken zien we niet enkel in het gebruik van live sampling, maar ook in het voorschrijven van speciale instrumentale technieken. zo gebruiken de instrumentalisten elektronische elementen zoals kleine megafoontjes, en bewerken de gitaristen hun snaren met handventilato- ren of met hun versterkingskabels. daarnaast worden ook hulpmiddelen als aluminium pizzabodems of piepschuim ingezet om de instrumentale klanken een ‘elektronische kleur’ te geven. het geheel is opgebouwd uit korte, vaak contrasterende, deeltjes van 12 seconden tot één minuut lang. dit geeft het werk een erg energetisch karakter, met de vaart van een cartoon." (uit Programmaboekje deSingel - Dirk Moelants)
SJOW rehearsing Plug 'n Play